در این برنامه‌ها فیلم‌هایی به نمایش درآمد که گفته می‌شود از آرشیو سازمان اطلاعات و امنیت رژیم بعث عراق پس از فروپاشی آن تهیه شده است.
این فیلم‌ها ظاهراً با استفاده با دوربین‌های مخفی گرفته شده‌اند. در این فیلم‌ها، جلسات مشترک نماینده گروهک منافقین (عباس داوری) با نمایندگانی از سازمان استخبارات عراق نشان داده شد که در آنها اطلاعات نظامی ایران در دوران جنگ تحمیلی رد و بدل شده و میلیون‌ها دلار به این سازمان داده می‌شود.
در این فیلم‌ها به نقل از صدام گفته می‌شود که رئیس جمهور اصرار دارد وزارت دفاع عراق نیازهای نظامی سازمان را تأمین کند. این نیازها حتی شامل تانک و ادوات نظامی سنگین هم می‌شود که بعداً در عملیات فروغ جاودان علیه ایران از آنها استفاده شد. عملیاتی که در برابر پاتک آن با نام مرصاد با شکست مواجه شد.
پخش این فیلم در شرایط کنونی و با وجود سقوط صدام و انهدام بخش نظامی سازمان توسط آمریکا که در خلال جنگ آمریکا در عراق انجام شد، پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که پاسخ آنها را باید در سیر وقایع رخداده در عراق و این سازمان پس از سقوط صدام جستجو کرد.
با وجود آن‌که دولت شیعه عراق چندین مصوبه برای اخراج منافقین از عراق داشته اما تا کنون نتوانسته‌اند به این مصوبات جامه عمل بپوشانند.
زمانی قرار بود آنها از عراق خارج و به کشور دیگری فرستاده شوند اما به جز اسرائیل کشور دیگری حاضر به پذیرش آنها نشد. بعد از اسرائیل مراکش حاضر به پذیرش آنان شد که ایران با آن مخالفت کرد.
ایران پیشنهاد داد که صلیب سرخ جهانی واسطه شود تا هریک از اعضای سازمان که مایل به بازگشت به کشور هستند با عفو جمهوری اسلامی به ایران بیایند و هرکدام مایل نیستند به هرجا می‌خواهند بروند.
وزارت اطلاعات برنامه‌ای برون مرزی برای جذب نیروهای رجوی و آوردن آنان به ایران اجرا کرد و موفق شد بیش از 1200 تن از نیروهای سازمان را به ایران برگرداند و آنها را به نزد خانواده‌های خود بفرستد.
منافقین هنوز نتوانسته‌اند جای جدیدی برای خود پیدا کنند و لذا تلاش می‌کنند در عراق بمانند یا شرایطی فراهم کنند که آزادانه در کشورهای اروپایی علیه ایران به فعالیت بپردازند.
فراهم شدن چنین شرایطی نیازمند تغییر راهبرد این سازمان از یک گروه مسلح به گروهی سیاسی است تا با خارج شدن از فهرست گروههای تروریست شرایط بهتری برای حضور در اروپا پیدا کنند.
خبرها حاکی از آن است که در حال حاضر مقر منافقین در عراق در اختیار نیروهای چندملیتی موجود در عراق است و آمریکا با این گروه ارتباط اطلاعاتی برقرار کرده است.
چندی پیش یکی از مقامات آمریکایی اعلام کرد که در حال حاضر بهترین اطلاعات طبقه بندی شده ایران از طریق منافقین به ما داده می‌شود اما ترس ما این است که به دلیل ضدیت منافقین با نظام جمهوری اسلامی ایران، آنها ما را نیز به ضدیت با ایران بکشانند.
وضعیت جدید عراق و خلع سلاح منافقین باعث شده است که آنان به دنبال اثبات خود به عنوان یک نیروی سیاسی که راهبرد مبارزه مسلحانه را کنار گذاشته باشند. به همین منظور و از آن زمان تا کنون این سازمان سعی می‌کند برای جلب حمایت غرب، خود را به عنوان یک گروه غیرمسلح ، پلورالیستی، غیرمذهبی و طرفدار دموکراسی اثبات کند.
ارتقا نقش زنان در سازمان و دفاع از حقوق بشر از جمله راهکارهای در پیش گرفته شده آنان است. اما واقعیت این است که مهم نیست منافقین چگونه خود را عرضه می‌کنند، زیرا آنها نمی‌توانند از گذشته خویش رها شوند و آن را به فراموشی سپارند.
آنها تلاش می‌کنند تا با اثبات خود به آمریکایی‌ها به وسیله دادن اطلاعات ایران به آنها، سازمان را حفظ کنند اما با توجه به مسئله‌دار شدن بسیاری از کادرهای قدیمی که اکثراً در کشورهای اروپایی زندگی می‌کنند و تعدادی از آنان نیز دست به انتشار خاطرات خود از کمپ اشرف و زندانها و شکنجه‌گاههای آن زده‌اند، وضعیت این سازمان روزبه‌روز بغرنج‌تر می‌شود.
پخش فیلم گرگ‌ها اقدامی در جهت نشان دادن ماهیت تروریستی و مسلحانه گروه رجوی به شمار می‌رود. محتوای فیلم گرگ‌ها پیش از این از سوی اعضای جدا شده از این سازمان در لندن به نمایش در آمده است.
محتوای نظامی این فیلم می‌تواند به اصلی‌ترین خط‌مشی این گروه یعنی خارج شدن از فهرست گروههای تروریستی آسیب وارد آورد. منافقین پس از فروپاشی نظام بعث تمام تلاش خود را برای وارد شدن به فاز سیاسی و خروج از فهرست گروههای تروریستی متمرکز کرده‌اند، اما تا کنون موفق به انجام این امر نشده‌اند.
کنگره آمریکا دو بار درخواست این گروه برای خروج از فهرست تروریست‌ها را بررسی و اقدام به رأی‌گیری کرد، اما نمایندگان آمریکایی حاضر نشدند آنها را از فهرست گروههای تروریست خارج کنند.
در رأی‌گیری اول مخالفت وزارت خارجه آمریکا و در رأی‌گیری دوم مخالفت اف بی آی از عوامل اصلی رد درخواست خارج کردن منافقین از فهرست تروریست‌ها بود. در رأی‌گیری دوم، اف بی آی با ارائه فیلمی از شادی و تبریک اعضای منافقین در کمپ اشرف پس از حادثه 11 سپتامبر، به خاطر وقوع این حادثه و ضربه به آمریکا مانع از رأی کنگره به این گروه شد.
علاوه بر آمریکا دولتهای اروپایی نیز تاکنون از خارج کردن این گروه از فهرست گروههای تروریستی خودداری کرده‌اند. اتحادیه اروپا اخیراً درخواست این گروه را برای خارج کردن خود از فهرست تروریست‌ها رد کرد که به شدت مورد اعتراض این سازمان قرارگرفت.
البته نظام قضایی برخی از این کشورها مانند فرانسه تصمیمم دیگری اتخاذ کرده و با آرای محاکم خود بخشی از منابع مالی این گروه را آزاد کرده‌اند. دولتهای اروپایی به دلیل نزدیکی به ایران و انجام مذاکرات متعدد درحال حاضر مایل نیستند به این گروه امتیاز دهند.
آمریکا نیز طبعاً بر روی این گروه که نه پایگاهی در داخل ایران دارد و نه اطمینانی به جداشدن از مشی تروریستی‌اش وجود دارد، حاضر نیست بیشتر از یک منبع اطلاعاتی حسابی باز کند.
سیاستهای آمریکا در قبال مخالفین نظام جمهوری اسلامی
نشریه آسیا تایمز در 30 نوامبر 2005 (9 آذر 1384) در مطلبی به سیاستهای آمریکا درقبال ایران اشاره کرد و نوشت: در 13 آوریل 2005 لایحه‌ای با عنوان حمایت از آزادی در ایران به تصویب کنگره آمریکا رسید.
این قانون اجازه می‌داد کمک‌های مالی و سیاسی آمریکا در اختیار موجودیت‌هایی که از دموکراسی و پیشبرد آن در ایران حمایت می‌کنند و مخالف دولت ایران هستند، قرار گیرد.
درحالی که عده‌ای معتقد بودند این کمک مالی بهتر است در اختیار گروههای سلطنت‌طلب قرار گیرد، برخی نیز بر این نظر بودند که سازمان منافقین شایسته‌ترین گروه برای دریافت این کمک‌هاست.
پس از این مصوبه کمیته سیاست ایران (IPC) در ماه فوریه 2005 توسط ریموند تنتر، استاد علوم سیاسی دانشگاه جورج تاون، به‌عنوان کانون برنامه‌ریزی سیاسی آمریکا تأسیس شد.
این کمیته عمدتاً از افسران بلندپایه و بازنشسته ارتش تشکیل شده و اعضای آن اغلب روابط مستحکمی با کاخ سفید، پنتاگون، سرویس اطلاعاتی آمریکا و پارلمان دارند و همان‌گونه که در شعار اصلی خود آورده‌اند، هدفشان تغییر رژیم ایران از طریق تقویت گروههای اپوزیسیون و گزینه‌های دیپلماتیک وحتی نظامی است.
این کمیته ازسوی تنی چند از سیاستمداران و تحلیلگران اصلی محافظه‌کاران جدید آمریکا مانند داگلاس‌فیث، فرانک‌گافنی، مایکل‌لدین، ریچارد پرل، پل ولفوویتز، دونالد رامسفلد، کاندولیزا رایس، تام تانکردو و باب فیلنر نیز حمایت می‌شود.
آسیا تایمز می‌‌نویسد: در تاریخ 10 فوریه 2005 از سوی کمیته سیاست ایران سندی انتشار یافت که درحقیقت نخستین گزارش اطلاعاتی این کمیته به‌شمار می‌آمد. آنچه در این گزارش مهم بود، لحن، متن و نوع تبلیغات آن بود که به‌طور هراس‌انگیزی با لحن، متن و تبلیغاتی که منافقین به‌کار می‌برند، همگون بود و کوچک‌ترین تردیدی باقی نمی‌گذارد که اگر نگوییم همه، دست‌کم بخشی از آن توسط مأموران سازمان منافقین در آمریکا نوشته شده است.
این شیوه کماکان در گزارش‌های دوم و سوم IPC که در ماه‌های ژوئن و سپتامبر منتشر شد به‌چشم می‌خورد، به‌گونه‌ای که گزارش ماه ژوئن عمدتاً پاسخ منافقین به گزارش دیده‌بان حقوق بشر بود که در آن سازمان منافقین را به شکنجه‌کردن اعضای ناراضی و دگراندیش متهم کرده بود.
به نوشته آسیا تایمز حتی اگر از این نکته هم به اغماض بگذریم، باید اذعان داشت که در شورای کمیته سیاست ایران، کارشناسی درخصوص مسائل ایران وجود ندارد.
پیدایش IPC به‌عنوان نماینده سازمان منافقین در آمریکا به‌طور مستقیم به ممنوعیت فعالیت این سازمان در سال 2003 میلادی مربوط می‌شود.
تا پیش از این تاریخ، سازمان منافقین مبارزات تبلیغاتی خود را از طریق شورای ملی مقاومت ایران انجام می‌داد اما در اوت 2003 وزارت‌خارجه آمریکا نام شورای ملی مقاومت ایران را به فهرست سازمان‌های تروریستی افزود، از این‌رو جناح نظامی کوچک منافقین در عراق که ارتش آزادیبخش ملی ایران نامیده می‌شد، در آوریل 2003 میلادی توسط نیروهای آمریکایی بمباران و خلع‌سلاح و نابود شد.
منافقین پس از سرنگونی صدام و از دست دادن حمایت او به دنبال جلب حمایت دولت آمریکا و گروههای فشار مرتبط با اسرائیل هستند.
